Η Εθνική ομάδα πέρασε άλλη μία φορά από το Δουβλίνο νικώντας την Ιρλανδία σε μία βραδιά που αποδείχθηκε πως ο Ιβάν είναι προπονητής κλάσης. Όχι για το αποτέλεσμα και την εμφάνιση, αλλά για την ικανότητα του και την ευελιξία του να προσαρμόζεται σύμφωνα με τις "γαλανόλευκές" ανάγκες. Αν ο Ιβάν οδηγεί την Ελλάδα, τότε αυτό το "φαινόμενο" που ακούει στο όνομα Φώτης Ιωαννίδης την απογειώνει. 2Χ2 για την Εθνική, μηδέν παθητικό, πέντε στο ενεργητικό και μία νοοτροπία νικητή που αχνοφαίνεται ένα μήνα πριν το παιχνίδι- πρόκληση κόντρα στους δευτεραθλητές Ευρώπης! Γράφει ο Άρης Αρμένης .
Καλύτερη εκκίνηση στην Εθνική ομάδα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Η Ελλάδα μέσα σε τρείς μέρες κατάφερε το απόλυτο των έξι βαθμών στην νέα της εποχή με τον Σέρβο στον πάγκο δείχνοντας πως υπάρχει τόσο η ποιότητα και οι προσωπικότητες όσο και το πλάνο για την οριστική επιστροφή της Εθνικής σε μεγάλη διοργάνωση.
Δεν επιδιώκω μία βιαστική αισιοδοξία για την "γαλανόλευκη πορεία", όμως όταν στον πάγκο υπάρχει ένας προπονητής που σέβεται, εκτιμά, δουλεύει και "διψάει" για διάκριση έρχεται από μόνη της η αισιοδοξία και μου λέει "πάρε με". Έστω, η συγκροτημένη αισιοδοξία αν θέλετε. Γιατί, η Ελλάδα που να ξέρει 100% ποιον σκοπό υπηρετεί μέσα στο γήπεδο δεν θυμάμαι να υπήρξε τα τελευταία χρόνια. 100% όμως!
Για την ώρα, το ταμείο λέει 2Χ2 και έξι βαθμοί με πέντε γκολ συνολικά και τον Βλαχοδήμο ανίκητο. Ναι δεν λέω, Φιλανδία και Ιρλανδία δεν τρομάζουν, αλλά αν δεν προσέξεις θα τα φας τα μούτρα σου. Και η Εθνική του Ιβάν αν κάνει κάτι μέχρι στιγμής απολύτως σωστά είναι πως προσέχει σε άκρως ικανοποιητικό βαθμό.
Κάκιστο πρώτο ημίχρονο, δυναμική Ιρλανδική παρουσία και μεσαία γραμμή για ανακαίνιση!
Ξεκίνησα με την θετική επίγευση του αποτελέσματος και όσα καλά έδειξε η Εθνική για να πάω στα κακώς κείμενα του πρώτου ημιχρόνου που αν μη τι άλλο ήταν αρκετά. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς τοποθέτησε την Εθνική ομάδα με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου και να οδηγηθεί το παιχνίδι σε χαμηλό ρυθμό, όπου σιγά σιγά θα αυξανόταν η ένταση.
Ήταν ένα πρώτο μέρος πολύ κακό για την Ελλάδα που δεν είχε καθόλου καλές αποστάσεις, όποια απειλή κι αν δημιουργούσε ήταν κυρίως από στατική φάση, ενώ τα λάθη στο κέντρο έδιναν και έπαιρναν. Γενικότερα, μία εικόνα κάτω του μετρίου που δεν σου άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να έχει και την τύχη με το μέρος του, αφού ακυρώθηκε γκολ των γηπεδούχων λίγο πριν τη λήξη του 45λέπτου.
Η Ιρλανδία είχε δυναμική παρουσία στο πρώτο ημίχρονο και η Εθνική με τον τρόπο που έπαιζε δυσκόλευε τον εαυτό της μη μπορώντας να κρατήσει σχεδόν καθόλου την μπάλα στην κατοχή της, βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας του Ιβάν.
Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας διαχρονικά είναι η μεσαία γραμμή που δεν μπορεί να πει κανείς πως περισσεύει και η ποιότητα των Ελλήνων μέσων. Ωστόσο, το κύριο θέμα δεν είναι η έλλειψη ποιότητας, αλλά η έλλειψη ορθολογικής λειτουργίας και σύνδεσης μεταξύ των δύο και του Μπακασέτα στο '10". ο Γιοβάνοβιτς ίσως να το παρατήρησε όσο καιρό έκανε τα σχέδια του μέχρι την πρώτη προπόνηση και η κλήση του Ζαφείρη αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Καλός ο Μπουχαλάκης, ο Μάνταλος, ο Κουρμπέλης και ο Σίωπης, αλλά είναι και οι τέσσερεις, παίκτες που ναι μεν ταιριάζουν στο προφίλ του προπονητή, αλλά δεν μπορούν να λειτουργήσουν αρμονικά στο χορτάρι. Για παράδειγμα, η τριάδα Μπουχαλάκη-Μάνταλου- Μπακασέτα δεν βγαίνει, επίσης η τριάδα Κουρμπέλη- Σιωπη και Μπακασέτα κερδίζει σε δεύτερες μπαλιές και μονομαχίες, αλλά χάνει απίστευτα σε ταχύτητα.
Η λύση του προβλήματος είναι η ένταξη του Ζαφείρη να γίνει στο 100%, ο Αλέξανδρόπουλος να πάρει τις ευκαιρίες του, ο Γαλανόπουλος επιτέλους να αξιοποιηθεί και ας μην αποκλείουμε καθόλου το σενάριο επιστροφής του Φορτούνη. Χρειάζεται ολική ανακατασκευή στην "γαλανόλευκη" μεσαία γραμμή και αν πάρουν τις ευκαιρίες που τους αναλογούν οι παραπάνω συν το απρόβλεπτο του Κωνσταντέλια η ανακαίνιση στον άξονα θα πάρει σάρκα και οστά...
Ο Γιοβάνοβιτς ξεκίνησε τους Σιώπη και Μπουχαλάκη ποντάροντας στην ταχύτητα και στα τρεξίματα του πρώτου, αλλά φάνηκε πως ούτε αυτό το σχήμα λειτουργεί. Η Ιρλανδία το εκμεταλλεύτηκε, αύξησε την πίεση ακριβώς σε αυτό το σημείο του κέντρου και δημιούργησε πολλά προβλήματα στην επιθετική ανάπτυξη της Εθνικής. Συνολικά, ένα ημίχρονο από τα χειρότερα της τελευταίας πενταετίας που μόνο απαισιοδοξία έφερε στην επιφάνεια.
Ο Φώτης έδωσε ξανά τη νίκη και ο Τζόλης δήλωσε δυναμικό παρών!
Εκεί που όλα ήταν θολά και σκοτεινά έρχεται ο Φώτης και με μία σουτάρα αφήνει "άγαλμα" τον Κέλεχερ ανοίγοντας το σκορ σε ένα παιχνίδι που φαινόταν πως όποιος σκοράρει πρώτος θα είναι και ο νικητής. Ο Ιωαννίδης το έχει τερματίσει πλέον, το έχει πάει σε άλλη διάσταση. Αυτά που κάνει εδώ και ένα χρόνο είναι πράγματα που συμβαίνουν στο αγγλικό πρωτάθλημα και όχι στο ελληνικό. Τυχαία, νομίζετε ήρθε η Λέστερ και έσκασε 30 εκατομμύρια; Δεν νομίζω...
Ο Φώτης με δύο προσωπικές ενέργειες σε τρεις μέρες "ξεκλείδωσε" δύο "πίστες" βατές για την Εθνική που όμως δεν άξιζαν υποτίμηση. Ούτε ο Ιβάν, ούτε κανένας άλλος παίκτης. Ο Φώτης έδωσε στην Εθνική την απαιτούμενη ώθηση, μείωσε το όποιο άγχος και τώρα η Ελλάδα μετράει 2Χ2 και έξι βαθμούς χάρη στον επιθετικό της.
Το γκολ του στην Ιρλανδία είναι μαγικό, είναι αντάξιο της ποιότητας του πλέον. Έχει κάθε δικαίωμα ο καθένας να τον λογίζει από τους κορυφαίους επιθετικούς στην Ευρώπη, αφού τα πεπραγμένα του μιλούν από μόνα τους. Η τούρτα ήταν το γκολ στη Γαλλία, όταν έκανε τον Μέσι και ο Παναθηναϊκός έμεινε ζωντανός για την πρόκριση επί της Λανς και το κερασάκι ήταν αυτή η "οβίδα" που δεν άφησε περιθώρια στον Ιρλανδό τερματοφύλακα. Πραγματικά η βελτίωση αυτού του παίκτη είναι από τα άγραφα...
Ο Φώτης έδωσε το τρίποντο και την εκτός έδρας νίκη για την Εθνική, όμως ο Χρήστος Τζόλης "έκλεψε" με τη σειρά του τις εντυπώσεις πετυχαίνοντας ένα γκολ σκέτο ποιότητα. Υποδέχεται την μπάλα, την προωθεί μπροστά του, αποφεύγει τον αντίπαλο φέροντας την μπάλα στο αριστερό και ένα τελείωμα υψηλής κλάσης που λογικά στο μυαλό των Ελλήνων και του Ιβάν τον καθιερώνει στην βασική εντεκάδα, τουλάχιστον μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο.
Ο Τζόλης πέρασε δύσκολα στην Νόριτς και το ξεκίνημα της καριέρας του στο εξωτερικό αν και είχε προοπτικές δεν ήταν το προσδοκώμενο. Στην Ολλανδία και στην Τβέντε βρήκε τον εαυτό του, άλλαξε αγωνιστική εικόνα και η Κλαμπ Μπριζ είναι η μεγάλη του ευκαιρία να ¨εκτοξευτεί". Η Εθνική ομάδα είναι μία επιπλέον ευκαιρία για εκείνον, η ποιότητα του δεν αμφισβητείται και ο νεαρός εξτρέμ θα πρωταγωνιστήσει μαζί με τον Φώτη, τον Ντέλια... στην νέα εποχή της Εθνικής ομάδας.
Ιβάν ο έξυπνος, Ιβάν ο ….Σάντος!
Η μέχρι τώρα παρουσία του νέου ομοσπονδιακού μας τεχνικού κρίνεται απολύτως ικανοποιητική, αλλά σε καμία περίπτωση εντυπωσιακή. Η Ελλάδα στους αγώνες της μέχρι τώρα στον όμιλο του Nations League έχει το απόλυτο σε βαθμούς και το παθητικό λέει μηδέν. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως η απόδοση της είναι στο υψηλότερο επίπεδο, πράγμα που δεν γίνεται να συμβεί , τουλάχιστον μέχρι το παιχνίδι του Γουέμπλει και το πέρας αυτού.
Ο Γιοβάνοβιτς έχει επιλέξει έναν τρόπο που να φέρνει αποτελέσματα χωρίς την πρέπουσα απόδοση, καθώς γνωρίζει εκ των έσω πως δεν είναι εφικτό μετά από πέντε προπονήσεις η Ελλάδα να είναι ομάδα που θα αγωνίζεται σύμφωνα με την φιλοσοφία του. Σαφώς και δεν είναι... Για τον λόγο αυτό η στρατηγική του μοιάζει αρκετά με εκείνη του Σάντος, αφού προσπαθεί σε αυτά τα δύο πρώτα παιχνίδια να καταστρέψει το αντίπαλο σχέδιο και όχι να παίξει η ομάδα του ποδόσφαιρο των αρχών και της ιδεολογίας του. Και εδώ κολλάει ο Πορτογάλος...
Ο Ιβάν ξέρει πως τα αποτελέσματα μετρούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο για έναν προπονητή και πόσο μάλλον όταν αυτός θέλει χρόνο να προσαρμοστεί και να συνηθίσει μία διαφορετική υπόθεση προπονητικής. Άλλο εθνική ομάδα και άλλο σύλλογος. Έτσι, ο Σέρβος πορεύεται σύμφωνα με τη λογική στο ξεκίνημα του ως "γαλανόλευκος προπονητής" και για την ώρα του έχει βγει αυτή η απόφαση.
Είναι ο μόνος προπονητής που έχει τα πάντα με το μέρος του. Το ελληνικό ποδόσφαιρό, την διοίκηση της ΕΠΟ{έχουμε δει στο παρελθόν πως η στήριξη της διοίκησης σε ομοσπονδιακό προπονητή δεν είναι αυτονόητη}, το BIG 4, τους ίδιους τους παίκτες που φαίνεται να το χαίρονται, αλλά ακόμη και τα Μ.Μ.Ε. Ουδείς δεν πρέπει να τον κρίνει για αυτό, αυτή η στήριξη δεν του ήρθε ουρανοκατέβατη, αλλά την κέρδισε με τον υπέροχο του χαρακτήρα του και τις εξαιρετικές και υψηλού επιπέδου προπονητικές ικανότητες. Πρώτο του μέλημα φαίνεται πως είναι να περάσει στην ομάδα νοοτροπία νικητή και αν για να το καταφέρει πρέπει να θυμίσει κάτι από Σάντος, δεκτό.
Όπως και να έχει, το αυτονόητο έγινε πράξη για την "γαλανόλευκη", δεύτερη σερί νίκη και τώρα Αγγλία... Στο Γουέμπλει δεν θα κριθεί απολύτως τίποτα, η Ελλάδα μετά από το απόλυτο των έξι βαθμών πάει στο νησί για να φανεί όσο περισσότερο γίνεται ανταγωνιστική. Το άγχος δεν θα υφίσταται και η Εθνική θα μετρήσει τις δυνάμεις της με μία ομάδα που έχει φτάσει σε δύο διαδοχικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα στον τελικό του θεσμού. Μία αναμέτρηση-πρόκληση για το σύνολο του Ιβάν που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον. Ας περάσει ο μήνας και τον Οκτώβριο τα ξαναλέμε για Εθνική...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου