Ελλάδα που εντυπωσιάζει, γοητεύει και προοδεύει! Αυτή η Ελλάδα εμφανίστηκε στο Γουέμπλεϊ και ο (δίκαιος) εγωισμός της "έκαψε" την Αγγλία. Ομάδα με όλη την έννοια της λέξης, προπονητής πραγματικός στρατηγός σε μια μαύρη ελληνική μέρα που είδε λίγο φώς. Γιατί τα γαλανόλευκα παιδιά το έκαναν για τον φίλο τους, τον Τζορτζ... Γράφει ο Άρης Αρμένης.
Και πως να ξεκινήσεις άραγε; Τι να πρωτοπεί άλλωστε κανείς για αυτό που αντίκρισε πριν λίγες ώρες στο Γουέμπλεϊ; Μάλλον οι περισσότεροι θα αναρωτιούνται αν αληθεύει η θα ψάχνουν να βρούν τον λάκκο με τη φάβα. Αν όμως δεν υπάρχει;
Όχι δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει και κυριαρχεί είναι ο ελληνικός εγωισμός που όταν βγαίνει στην επιφάνεια παρασέρνει κάθε φαβορί, κάθε παρολίγον πρωταθλήτρια Ευρώπης! Αγγλία - Ελλάδα σημείωσατε διπλό με αποστολή αυτού στον παράδεισο...
Κατάθεση ψυχής, ηρωική προσπάθεια που ανταμείφθηκε με μυθική νίκη εις βάρος της 4ης καλύτερης ευρωπαϊκής ομάδας, όταν εμείς βρισκόμαστε στην 48η θέση της κατάταξης. Πώς θέλετε να το πούμε; Υπέρβαση, άθλος; Θαύμα; Η επιλογή δική σας και μην άγχεστε δεν υπάρχει λάθος απάντηση. Πολύ απλά και τα τρία είναι σωστά και αληθή.
ΟΥΕΦΑ την επόμενη φορά να προσέξεις με ποιους τα βάζεις!
Το αίτημα της Εθνικής ομάδας σήμερα ήταν πιθανότατα το πιο λογικό που έχει ακουστεί την τελευταία δεκαετία όσον αφορά τα αθλητικά δρώμενα. Τι ζήτησε; Να μεταφερθεί η ημερομηνία του αγώνα. Δεν έζησε εκείνη την απώλεια ενός ανθρώπου 31 ετών, ενός ποδοσφαιριστή της Εθνικής ομάδας, ενός μέλους της, ενός φίλου της.
Αυτή η άρνηση της ΟΥΕΦΑ ήταν πραγματικά επιεικώς απαράδεκτη, απάνθρωπη και σκληρή μα ταυτόχρονα ίσως της χρωστάμε και ευχαριστώ. Η αρνητική της στάση στο ελληνικό αίτημα ήταν η αφορμή για όλους τους διεθνείς να πεισμώσουν, να σκουπίσουν τα δάκρυα τους και να πουν: " Θα παίξουμε για τον Τζορτζ μέχρι να πέσουμε χάμω από την κούραση".
Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα πριν τον αγώνα, η Εθνική δεν είχε άλλη επιλογή και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς επέλεξε 11 να ξεκινήσουν μια μάχη συγκρότησης των συναισθημάτων. Από τη μία πάθος και συγκέντρωση και από την άλλη θλίψη και πόνος.
Ελληνικός εγωισμός παρών, Αγγλία απών, για τον Τζορτζ λοιπόν!
Το καύσιμο που έδωσε η ΟΥΕΦΑ στην εθνική ομάδα ήταν κατά τα φαινόμενα καύσιμο ενισχυμένο. Δεν εξηγούνται αλλιώς αυτά τα χιλιόμετρα, οι συνεχείς αλληλοκαλυψεις... 11 παίκτες πεπεισμένοι και έτοιμοι για την δυσκολότερη μάχη της καριέρας τους που δεν υπήρχε η παραμικρή απαίτηση ασφαλώς να κερδηθεί. Όμως, εκείνοι το έκαναν κοιτώντας πάνω... και ας χρειάστηκε να χαρούν λανθασμένα δύο -τρεις φορές. Γιατί αν είχε την τύχη με το μέρος της το αποτέλεσμα θα είχε ξεφύγει, όπως θα έπρεπε με βάση την εικόνα.
Η Εθνική έκανε κατάθεση ψυχής και κέρδισε τον σεβασμό όλων από αυτό το ιστορικό βράδυ που προηγήθηκε. Δεν θα μπω σε ανώφελες συγκρίσεις. Θα αρκεστώ στο γεγονός πως ήταν το καλύτερο παιχνίδι της Ελλάδας τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτή η διάθεση, αυτή η δίψα για αφιέρωση στον φίλο τους έκανε τους πάντες στην ομάδα να μπούν για να κερδίσουν και όχι για να προφυλαχτούν.
Παντού, όπου και αν κοιτούσες έβλεπες μπλέ φανέλα και έναν παίκτη να κόβει, να ανακτά, να πιέζει, να μαρκάρει, να σκοράρει... Αυτή η ελληνική εμφάνιση δεν είχε προηγούμενο και ακριβώς αυτή είναι που ευθύνεται για τήν υπό (95 λεπτά σχεδόν) εξαφάνιση Αγγλία. Νευρική και χωρίς λογική στο παιχνίδι της η φιναλίστ του EURO με τον Βαγγέλη Παυλίδη να μην συγχωρεί και να το δείχνει εμπράκτως.
Απίστευτος ο Βαγγέλης Παυλίδης, οδήγησε τους υπόλοιπους εξίσου απίστευτους. Του ανήκουν και τα δύο γκολ μετά από έξυπνες ενέργειες με έξτρα παράσημο πως δεν φάνηκε η απουσία του Φώτη. Το ίδιο και ο Γιαννούλης από αριστερά. Το ίδιο και οι άλλοι 9. Κάνεις δεν υστέρησε. Και οι 11 ήταν υπέροχοι για να το αντιληφθεί ο Γιώργος ο φίλος τους από εκεί ψηλά.
Μετά την δεύτερη ακύρωση του γκολ λέω " Τώρα θα αδειάσουν οι δικοί μας και θα αυξήσουν την πίεση οι Άγγλοι". Βγήκα αληθινός, όμως ο Παυλίδης θύμισε το νόημα της συγκεκριμένης ενδεχόμενης νίκης με τον καλύτερο τρόπο. Έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα για τρίτη φορά και έκανε το 2/3 στο κομμάτι της νομιμότητας.
Ωστόσο, δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην στάθηκε στο ύψος του και να μην έπαιξε για τον Γιώργο. Αυτός ήταν ο σκοπός και αυτό έγινε με το αποτέλεσμα να έρχεται χωρίς να αποτελεί αυτοσκοπό και να δίνει πλέον νέες διαστάσεις. Τρίποντο στο Γουέμπλεϊ δεν είχαμε ξαναδεί. Η Ελλάδα ήταν η καλύτερη ομάδα και για αυτό κέρδισε. Και ας μας χωρίζουν εκατομμύρια με τους Άγγλους.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ζώντας και αυτός πολύ έντονα το τελευταίο 24ωρο πριν λίγες ώρες δίδαξε ως απόλυτος καθηγητής τι πρέπει να κάνει ενα αουτσάιντερ για να κερδίσει ένα φαβορί. Δίδαξε τον τρόπο με τον οποίο μπορεί μια ομάδα ανεξαρτήτως αντιπάλου να φτάσει στη νίκη. Μέσα στην τρέλα και στην οδύνη παρουσίασε μια Ελλάδα όνειρο που όμοια της δεν έχουμε ξαναδεί τα τελευταία χρόνια. Μάλλον το "Ιβάν ο τρομερός" θα μείνει ανεξίτηλο και έτσι απαιτείται.
Στο σύνολο, μια προσπάθεια συγκλονιστική που έφερε την υπέρβαση κόντρα στην Αγγλία. Το ιστορικό διπλό στο Γουέμπλεϊ υπό αυτές τις συνθήκες δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί. Η Ελλάδα κέρδισε την Αγγλία, γιατί ήταν καλύτερη και το άξιζε. Μόνο που είμαι σε θέση να γράψω την παραπάνω πρόταση αποτελεί τεράστια πρόοδο και επιτυχία.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ότι έκαναν τα γαλανόλευκα παιδιά το είδε από ψηλά ο φίλος τους και είναι περήφανος. Τζορτζ για σένα καθάρισαν τα παλικάρια με τα γαλανόλευκα!
ΥΓ: Αν θέλει κανείς να αυτοαποκαλείται δημοσιογράφος πρέπει να ξέρει τι να αποφύγει και τι να πλησιάσει. Φαινόμενα τύπου Λιάγκα αποτελούν ντροπή για την ελληνική κοινωνία και η στήριξη σε αυτά μόνο πισωγυρισμα μπορεί να χαρακτηριστεί. Αυτός ο (θεός να τον κάνει) δημοσιογράφος εξέλεξε να κάνει ρεπορτάζ για τη βίλα του Μπάλντοκ, ενώ ήταν νεκρός. Το όνειδος της δημοσιογραφίας και επίσημα από σήμερα έχει ονοματεπώνυμο...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου