Ο Ολυμπιακός πέρασε χθές από το Μιλάνο δια πυρός και σιδήρου και χάρη στην επιθετική τριάδα των Πίτερς, Βεζένκοφ και Φουρνιέ. Για άλλη μια φορά οι "ερυθρόλευκοι" έφτασαν στη νίκη εξαιτίας της επιθετικής τους ικανότητας, ενώ είναι φανερό πως δεν παίζουν ούτε στο 70% από αυτό που μπορούν. Ωστόσο, κερδίζουν, είναι πρώτοι και το ερώτημα είναι: Αν παίξουν στο 100% πού θα φτάσουν; Γράφει ο Άρης Αρμένης.
Δεν είναι και το πιο εύκολο να πηγαίνεις στο Μιλάνο για να αντιμετωπίσεις την ομάδα του Μεσίνα. Η φετινή Αρμάνι διαφέρει από τις άλλες των προηγούμενων ετών, είναι πιο σωστά δομημένη και αυτό φαίνεται από την βαθμολογική της θέση.
Το 4ο φετινό διπλό της Euroleague ήρθε την κατάλληλη στιγμή για τον Ολυμπιακό. Γιατί, αρχικά οι συνθήκες ήταν τέτοιες που ξανά ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν αναγκασμένος να βγάλει ένα παιχνίδι με μόνο έναν σέντερ. Τώρα, ήταν η απουσία του Μιλουτίνοφ που παρολίγον να στοίχηζε, κοντά στην ολοκλήρωση του πρώτου γύρου ήταν ο Φάλ, η απουσία του οποίου ήταν εμφανέστατη, ειδικότερα στην άμυνα.
Μπορεί όλο το καλοκαίρι να φώναζαν όλοι για ενίσχυση στα γκαρντ και στους κοντούς, οι οποίοι ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα την περασμένη σεζόν, αλλά όταν χάνεις το βασικό σου όπλο ξαφνικά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με δυσκολίες. Γιατί, όταν λείπει ο Φάλ, ο Μιλουτίνοφ μένει μόνος και αντιστρόφως, ενώ ο Ράιτ θα μείνει εκτός για όλη τη σεζόν. Ο Γάλλος και ο Σέρβος έχουν στοιχεία διαφορετικά μεταξύ τους, βοηθούν ο ένας τον άλλον και προσφέρουν αμφότεροι πολλά στο τρόπο παιχνιδιού που έχει επιλέξει ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Συνεχίζει να κερδίζει με την επίθεση και τον ηγέτη του!
Τι κι αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας, όπως και η πλειοψηφία των προπονητών επιμένουν στην άμυνα, ο φετινός Ολυμπιακός δεν ρίχνει εκεί το βάρος. Αν θα το βρει μπροστά του ή ενδεχομένως να είναι μια κίνηση στρατηγικής θα φανεί στην πορεία. Για την ώρα, οι "ερυθρόλευκοι" επιλέγουν ή σκέφτονται να βάλουν περισσότερους παρά να δεχτούν λιγότερους.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι όμως ρισκαδόρικο, ειδικότερα όταν μιλάμε για Euroleague. Στο Μιλάνο, ο Ολυμπιακός είδε τρείς παίκτες να του παίρνουν το παιχνίδι και τον Μπαρτζώκα να μεγαλουργεί από τον πάγκο.
Ο Βεζένκοφ αν και άρρωστος, όπως αποκάλυψε ο προπονητής του στη συνέντευξη τύπου πήρε από το... χεράκι τον Ολυμπιακό στο πρώτο ημίχρονο βάζοντας 16 πόντους, ενώ οι 15 ασίστ στο πρώτο 20λεπτο άφηναν γερή παρακαταθήκη για το υπόλοιπο του αγώνα. Το 40-34 έγινε 40-41, αφού χρειάστηκαν σκάρτα δύο λεπτά να γίνουν όλα στην εντέλεια. Από αυτό κατάλαβαν οι παίκτες ότι ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που όριζε τον ρυθμό...
Στην επανάληψη, για να διατηρηθεί και εν συνεχεία να επεκταθεί το προβάδισμα ήταν γαλλική υπόθεση. Υπόθεση Φουρνιέ. Ο 32χρονος γκαρντ στο πρώτο μέρος ήταν αποφασισμένος να παίξει άμυνα, να μοιράσει τη μπάλα με τους αριθμούς (4 ασίστ, 3!κλεψίματα) να λένε την αλήθεια στην ανάπαυλα. Αλλά στο δεύτερο μέρος είχε έρθει και η ώρα της επίθεσης. Έβαλε 14 από τους συνολικά 18 πόντους στην 3η περίοδο και το+6 στο τέλος του δεκαλέπτου ήταν δική του ευθύνη. Όταν γύρισε ο διακόπτης επιθετικά για τον ίδιο, γύρισε και για τον Ολυμπιακό.
Επιστροφή αμυντικής συγκέντρωσης, Πίτερς στο 5 και... διπλό!
Μπορεί το διπλό τελικά να ήρθε χάρη στην ραψωδία των Σάσα και Φουρνιέ επιθετικά ως συνήθως, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο φάνηκε η διαφορά αμυντικά. Υπήρχε μεγαλύτερη ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, ενώ ο άσσος στο μανίκι ήταν ο Άλεκ Πίτερς. Ναι, σε θέση 5. Άλλωστε, όταν μιλάει ο coach, τον ακούς.
Μάλλον, ο Αμερικανός ευθύνεται και αυτός για το διπλό. Μαζί με τα φονικά όπλα που προαναφέρθηκαν αποτέλεσαν μια Αγία Τριάδα( μιας κι έχουμε γιορτές)! Ο Πίτερς ήταν ο παίκτης που έλλειπε χθές για να συμπληρώσει μπροστά και πίσω ελέω και του ντεφορμαρίσματος των Γκος και Γουόκαπ. Επιθετικά, η εκτελεστική του δεινότητα είναι γνωστή. Τελείωσε το παιχνίδι με 14 πόντους, έβαλε τους 12 στο τελευταίο και καθοριστικό δεκάλεπτο παρά το γεγονός πως ο Μπαρτζώκας τον τοποθέτησε ως σέντερ. Άλλωστε, μπορούσε να βγεί ο Βεζένκοφ; Τα εύσημα τόσο στον Πίτερς, όσο και στον Μπαρτζώκα για αυτό το τρικ.
Η ποιότητα του Αμερικανικού επέτρεψε στον "Coach B" να τον εμπιστεύεται και από τη στιγμή που τον είδε να πηγαίνει καλά και αμυντικά(από τις σπάνιες φορές) δεν τόλμησε και να τον αποσύρει στον πάγκο. Φαίνεται ο προπονητής να βρίσκει τον τρόπο όλοι να είναι ευχαριστημένοι, όλοι να προσφέρουν σε αυτό ρόστερ. Για την ώρα, ο Μπαρτζώκας διαχειρίζεται μια δύσκολη κατάσταση εξαιρετικά δικαιώνοντας το παρατσούκλι του, "σκακιστής".
Με αυτό τον τρόπο, ο Ολυμπιακός έφτασε σε ένα εξαιρετικής σημασίας διπλό, το 4ο φετινό του σε ένα πρωτάθλημα αμφίρροπο. Το 2024 έκλεισε όπως έπρεπε, με νίκη που τον βάζει σε τροχιά κορυφής. Ήδη, είναι δύο νίκες παραπάνω από το περσινό του ρεκόρ(12-6, 10-8) και δίχως να έχει πιάσει ούτε το 70% των δυνατοτήτων του. Αυτό λέει πολλά για την εφετινή ποιότητα της ομάδας του Λιμανιού, η οποία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε σταθερή, ούτε η πιο φορμαρισμένη.
Γιατί και φέτος ο Ολυμπιακός έχει τα πάνω του και τα κάτω του, τα σκαμπανεβάσματα του, ειδικά αμυντικά. Αυτό που τον κάνει να διαφέρει από πέρυσι είναι ότι έχει δύο ηγέτες στο παρκέ, έτοιμους να τον "σπρώξουν" στον παράδεισο της νίκης όποτε χρειαστεί. Και για αυτό η "κόλαση" μοιάζει με μακρινό προορισμό για τον φετινό Ολυμπιακό...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου